puisi adja deh...

teruntuk yang pernah singgah di hati...
hadirmu yang selalu ada di hati membuat sbuah penantian yang tiada akhir...
dan kini ku harus melepas semua angan ku tentang mu...
sejuknya embun pagi tak sesejuk hatiku ketika kehilangan dirimu...
jernihnya mentari taq sejernih cintaku yang pernah kau torehkan dalam relung hati...
kini ku terhanyut dalam kesendirian,bagai senja yang tertutup sinar kalbu..
ingin ku berlari seiring waktu,untuk melepas semua kenangan ini...
kenangan yang berujung pada sebuah masa lalu yang abadi...
dan turut serta membawaku kepada rasa yang seharusnya taq ada...